ماه رمضان و روزهداری برای بسیاری از بیماران دیابتی یک چالش بزرگ است. از یک طرف روزهداری میتواند جنبههای معنوی و روحی مهمی داشته باشد، اما از طرف دیگر ممکن است تعادل قند خون را دچار نوسانهای جدی کند. در این مقاله به بررسی شرایطی که روزهداری برای بیماران دیابتی مجاز یا غیرمجاز است، و همچنین راهکارهای عملی برای کسانی که تصمیم به روزه گرفتن دارند، میپردازیم.
بیماران دیابتی نوع ۲ که با رژیم غذایی یا داروهای خوراکی کنترل میشوند.
افرادی که سابقه هیپوگلیسمی (افت قند خون شدید) ندارند.
بیماران با کنترل قند خون پایدار در ۳ ماه گذشته (HbA1c در محدوده مناسب).
بیماران دیابتی نوع ۱ که نیاز به انسولین دارند.
افراد با سابقه افت یا افزایش شدید قند خون در ماههای اخیر.
بیماران باردار یا شیرده مبتلا به دیابت.
سالمندان مبتلا به دیابت با مشکلات کلیوی یا قلبی.
قبل از شروع ماه رمضان، با پزشک یا متخصص غدد مشورت کنید.
داروها و انسولین باید طبق برنامهی جدید (سحر و افطار) تنظیم شوند.
وعده سحری بسیار مهم است و نباید حذف شود.
نوشیدن آب کافی در فاصله افطار تا سحر برای جلوگیری از کمآبی.
مصرف غذاهای سبک و پرهیز از شیرینیها و غذاهای پرچرب در افطار.
اندازهگیری قند خون در طول روز مجاز و ضروری است و باعث باطل شدن روزه نمیشود.