هورمون ها پیام رسان های شیمیایی بدن هستند که وظیفه تنظیم متابولیسم، رشد، خلق و خو، سیستم ایمنی و سلامت باروری را بر عهده دارند. دو عامل مهم که به طور مستقیم بر تعادل هورمونی اثر می گذارند، خواب کافی و مدیریت استرس هستند. بی خوابی یا استرس مزمن می تواند به اختلالات هورمونی منجر شود و مشکلاتی مانند افزایش وزن، اضطراب، افسردگی، دیابت و مشکلات تیروئیدی را تشدید کند.
خواب شبانه کافی (۷–۹ ساعت) برای تنظیم ریتم شبانه روزی بدن و ترشح درست هورمون ها حیاتی است:
هورمون رشد (Growth Hormone): در طول خواب عمیق ترشح می شود و برای ترمیم بافت ها و متابولیسم ضروری است.
کورتیزول: خواب ناکافی سطح این هورمون استرس را بالا می برد و باعث افزایش قند خون و تجمع چربی می شود.
انسولین: بی خوابی می تواند مقاومت به انسولین را افزایش دهد و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را بالا ببرد.
هورمون های جنسی (تستوسترون و استروژن): کم خوابی باعث کاهش سطح این هورمون ها و مشکلات باروری می شود.
استرس مداوم می تواند کل سیستم غدد درون ریز را تحت تأثیر قرار دهد:
افزایش کورتیزول: استرس طولانی مدت سطح کورتیزول را بالا نگه می دارد و سبب تضعیف سیستم ایمنی، افزایش فشار خون و چاقی شکمی می شود.
اختلال در هورمون تیروئید: استرس می تواند عملکرد تیروئید را کاهش دهد و باعث خستگی، افسردگی و کاهش متابولیسم شود.
تأثیر بر هورمون های جنسی: استرس مزمن سبب کاهش تستوسترون و اختلال در چرخه قاعدگی می گردد.
تنظیم برنامه خواب منظم و پرهیز از استفاده از موبایل قبل از خواب
انجام ورزش منظم مثل پیاده روی یا یوگا
تمرین مدیتیشن، تنفس عمیق یا ذهن آگاهی برای کاهش استرس
پرهیز از مصرف کافئین و وعده های سنگین قبل از خواب
ایجاد محیط خواب آرام و تاریک برای خواب عمیق تر